به گزارش مشرق، رجا نوشت: با اين حال، در طرف ديگر، مسافر آستانه رئيس مرکز هنرهاي نمايشي معاونت هنري وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي از برخورد گزينشي رسانههايي که به اين موضوع دامن زده بودند، انتقاد کرد و توضيح داد که اين صحنهها مربوط به اجراي ويژه آن براي خبرنگاران بوده که با تذکر به عوامل آن، در اجراهاي بعدي حذف شده است. همچنين تصاوير منتشر شده نيز بهطور غيرقانوني تهيه شده است.
وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي نيز حدود دو هفته بعد، اگرچه در حاشيه جلسه دولت اظهار داشت که هنوز فيلم اين نمايش را نديده است، اما چند روز بعد از آن، همان اظهارات رئيس مرکز هنرهاي نمايشي را تکرار کرد و البته افزود که اين، طبيعت تئاتر و اجراي زنده است.
با اين حال، فارغ از اينکه آيا همانطور که گفته شده، موارد مسألهدار نمايش "هدا گابلر" در اجراهاي بعدي اصلاح شده يا خير؟، اين نوع واکنش وزير ارشاد در تناقض با مواضع حدود 12 سال قبلش در جلسه استيضاح عطاءالله مهاجراني وزير وقت فرهنگ و ارشاد است.
در جلسه روز 11 ارديبهشت 78 مجلس شوراي اسلامي که به استيضاح مهاجراني اختصاص داشت، آقاي سيد محمد حسيني وزير کنوني فرهنگ و ارشاد اسلامي و نماينده وقت مردم رفسنجان در مجلس پنجم که بهعنوان موافق در جلسه استيضاح نطق کرد، محورهاي اصلي سخنان خود را به اجراي يک نمايش زننده اختصاص داد.
نکته جالب اينجاست که مهاجراني نيز زماني که در زمان مقرر براي دفاع از خود به انتقادهاي حسيني رسيد با همين ادبيات وزير کنوني ارشاد، موارد را توجيه کرد و گفت تئاتر يک اجراي زنده است و در اجراي زنده همواره امکان تخلف وجود دارد. وي با يادآوري نمايش رابينسون کروزوئه نيز که در زمان اجراي آن، دو بازيگر مرد لباسهاي خود را درآورده و با لباس زير مقابل تماشاچيان قرار گرفته بودند، توضيح داد که به کارگردان اين نمايش در مورد لباس متناسب تذکر داده شد و او هم گفت من عرف را ميدانم و اصلاً خودم آخوندزادهام. مهاجراني اضافه کرد که در هزار مورد اجراي نمايش، يک تخلف صورت گرفته است.
در حالي که به هيچ وجه قصد مقايسه ميان وزير متعهد فعلي ارشاد با مهاجراني که اکنون در دامن استعمار پير قرار دارد و براي ماهيانه 800 پوند دريافتي خود از بيبيسي فارسي عليه منافع ملت ايران دست و پا ميزند، وجود ندارد، اما اين انتظار وجود دارد که آستانه حساسيت مديران فرهنگي به مرور زمان کاهش نيابد و آقاي حسيني با همان دقتي که در دوره نمايندگي خود، وزير وقت را بهدليل فضاي نامناسب حاکم بر حوزه نمايشي و سينمايي مؤاخذه کرد، اکنون نيز بهجاي توجيهگري بهدنبال سالمسازي فضاي نمايشي کشور باشد.
ديالوگها و رفتارهاي دور از شئونات، متلکهاي سياسي و مسخره کردن مقامهاي ارشد کشور، تخفيف ارزشهاي ديني، القاي پيامهاي پوچگرايانه و نداشتن پيامهاي سازنده بخش قابل توجهي از واقعيتهاي امروز حوزه نمايشي کشور است که هر از چندگاهي لنز دوربين يک عکاس ممکن است تنها بخشهايي از آن را برجسته کند. در عين حال، اصلاح اين فضا و خودداري از توجيهگري حداقل انتظار افکار عمومي است.